مقالات و مطالب

تـحولات لـرستان در قرن نوزدهم

 

* سعادت خودگو *

تحولات لرستان در قرن نوزدهم

فصلنامه چریکە شمارەی 4 سال ١٤٠١ خورشیدی

 

لرستان در بخش میانی چین خوردگی های زاگرس مرکزی قرار دارد. در این بخش وسیع علاوه بر لرستانیها، مردم بختیاری، کهگیلویه بویراحمد و مناطقی از خوزستان ایلام، همدان و کرمانشاه نیز خود را وابسته به شاخه ای از نژاد آریایی یعنی لر میدانند. سرزمینی که لرها از هزاران سال پیش تا کنون در آن زندگی می کنند کوهستانی است چینهای زاگرس در منطقه لرستان به هم فشرده است. از این رو مردم این ناحیه، بنابر مقتضیات جغرافیایی ،خود از لحاظ اقتصادی، اجتماعی فرهنگی و سیاسی دارای ویژگیهای خاصی هستند، که آنان را از دیگر اقوام ایرانی متمایز می نماید. زمین کشاورزی در این ناحیه محدود به زمینهای ناهموار دره ها و جلگه ها است. رودهای این سرزمین اغلب در عمق دره ها در جریانند این رودخانه ها نه برای کشتیرانی و حمل و نقل مناسب هستند و نه برای آبیاری زمینهای کشاورزی شرایط مناسبی دارند. از این رو مردم این ناحیه از زمانهای دور، ضمن بهره گیری از کشاورزی محدود به دامپروری روی آورده اند. زندگی مبتنی بر دامپروری به خاطر شرایط مساعد محیطی باعث پدید آمدن شکل خاصی از نظام اجتماعی شده است که اصطلاحا به آن کوچ نشینی میگویند. شهرهای کوچکی نیز در این منطقه به وجود آمده است که وظیفه ی اصلی آنها تهیه نیازمندیهای کوچ نشینان و محلی برای داد و ستد آنان بوده است از این رو از سالیان ،پیش سه جامعه ی مجزا در لرستان شکل گرفته بود که عبارت بودند از: ۱- جامعه عشایری – کوچ نشین – جامعه شهری ۳- جامعه روستایی اکثریت جمعیت لرستان کوچ نشینان بوده اند. …

برای دریافت مقاله فایل زیر را دانلود کنید:

1_118zon

 

https://t.me/YaresanCulturalInstitute

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *